47. ΤΑ 12 ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ ΕΑΥΤΟΥ

ΤΑ 12 ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΙΤΕΥΞΗΣ ΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ ΕΑΥΤΟΥ


ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΘΕ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΟΥ ΕΑΥΤΟΥ. Και εδω ειναι τα 12 σταδια για αυτο.

(Απο το "ΕΓΩ", στο "ΕΜΕΙΣ" και για ενα νεο ΕΑΥΤΟ. Απο το εχειν στο δραν, στο συναισθανεσθαι, στο συλλογιζεσθαι, στο επιγνωναι μεχρι και το βουλεσθαι . Η δημιουργια του νεου εαυτου απαιτει φυσικα καποια ριζικη αλλαγη αυτων που πιστευουμε για τον κοσμο , τους αλλους και την υπαρξη μας. και καποια ¨ανυπακοη" στο μερος του εαυτου που θελουμε να αφησουμε πισω. Σε αυτη την πορεια, πρεπει να ανακτησουμε τις 4 βασικες ελευθεριες. Την Οικονομικη, την Ηθικη, την Δημιουργικη και την Πνευματικη ελευθερια μας)

ΤΑ 12 ΣΤΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ ΕΑΥΤΟΥ.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΦΑΙΡΑ

1) Η ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

Ειναι η εποχη της ζωης μας που ακομα δεν εχουν ρει το σταθερο νοημα της ζωης. ψαχνουμε το απο που ερχομαστε, γιατι, ποιοι οι σκοποι μας και ο ενας μας σκοπος , και συλλεγουμε τα "εργαλεια"

2) Η ΕΝΑΡΞΗ

Προετοιμαζοντας το δικο μας μονοπατι, καθενας διαφορετικο, και ευελπιστώντας να συγκλινουν κεντρικά ωστε η κοινωνια να ειναι βιωσιμη και γρηγορα εξελισσομενη. Καθε αλλαγη του ατομικου εαυτου γινεται σε αλλλεπιδραση και με την συλλογικοτητα

3) ΤΙΜΩΝΤΑΣ

Κατανοώντας την πηγή της δημιουργίας μας, το ιερό στον κάθε ατομικό εαυτο που ξεκινα απο την μη θνητη συνειδηση, ψυχη και πνευμα. Η αιτιοτητα και η δημιουργια του νεου εαυτου και προσωπικοτητας ερχεται ομως κυριως απο μεσα μας.

4) ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ

Καθε στοχος εξωτερικος ατομικα η κοινωνικα απαιτει και εναν εσωτερικο την δημιουργια νεας προσωπικοτας και εξελιξη της μη θνητης συνειδησης. Διαπίστωση και επιβεβαίωση του αληθινού στόχου της δημιουργίας νεας προσωπικοτητας και εαυτού. Η εκφαση του στοχου γινεται , ειτε απορρητα ειτε μοιραζοντας την με αλλους οποτε δημιουγει και δεσμευση. Ολοι οι στοχοι βρισκονται κατω απο τον καθολικοτερο της συλλογικοτητας που ειναι η εξελιξη της μη θνητης συνειδησης μαζι με την ευημερια της θνητης συνειδησης. Ο στοχος μπορει να ειναι ενας αλλα αναπτυσσεται δενδροειδως σε πολλους επιμερους εξωτετικους και εσωτερικους.

Η επιτευξη καθε στοχου εχει παντα οχι μια μοναδικη αιτια αλλα ενα συνολο απο αιτιες. Οι περισσοτερες απο αυτες ειναι εξω απο εμας και ισως μεσα σε αυτες να ειναι πολυ ισχυρες αντιξοες αιτιες. Ομως μεσα σε αυτες υπαρχει και ο δικος μας παραγον η δικη μας αιτια του δικου μας εαυτου που οταν προσαρμοστει και αναπτυχθει καταλληλα μπορει να φερει την επιστευξη του στοχου και να κανει τα γεγονοτα να συμβουν . Αυτο συχνα διατυπωνεται με καποια υπερβολη πως ειμαστε 100% υπευθυνοι για την μοιρα μας.

5) Η ΑΦΕΣΗ

Παραίτηση από τον παλιο έλεγχο για να επιτραπεί το νεο ευάλωτο. Μαθαίνοντας αυτό που είναι ήδη γνωστό. Η διαδικασια της δημιουργιας χρειαζεται τοσο ενεργητικοτητα οσο και παθητικοτα. Τοσο ελεγχο οσο και αφεμα και απελευθερωση απο παλαιοτερο. Η ακριβης διαδικασια ειναι αρχικα αγνωστη και απροβλεπτη. Το εργαλειο ειναι ο διαλογισμος και η συλλογικη συνειδηση και ευφυια.

Απαιτειται ο συντονισμος της παρακατω τριαδας 1) του κεντρικου νευρικου συστηματος (συνειδητο, συγκεκριμενος νους) 2) με το περιφεριακο νευρικο συστημα (υποσυνειδητο,καρδια) κατω απο την καθοδηγηση 3) του υπερσυνειδητου της μη θνητης ψυχικης συνειδησης και πνευματος.

6) ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΕΑΥΤΟΥ

Περπατώντας στα άγνωστα και σκοτεινα μέρη του εαυτού. Ο διαλογισμος πρεπει να χρησιμοποιηση το θνητο υποσυνειδητο (παρασυμπαθητικο νευρικο συστημα), αλλα και το υπερσυνειδητο , (δηλ την μη θνητη συνειδηση της ψυχης και του πνευματος) . Ταυτοχρονα και να το αλλαξη το υποσυνειδητο σε νεο. Οντας και γινόμενος το Κενό. Ισως ο νεος εαυτος ειναι καποιο μερος μας πολυ παλαιοτερο που αφησαμε πισω, αλλα σιγουρα ειναι και γνωση κρυμμενη στο υποσυνειδητο μας η στο υπερσυνειδητο μας σε προηγουμενες ζωες. . Αλλαζει σιγα-σιγα το ποια πιστευουμε, ποιες σκεψεις, ποια συναισθηματα που θεωρει καποιος δικα του και ποια οχι. Απο το εχειν, στο δραν, στο συναισθανεσθαι, στο εκφραζεσθαι, στο σκεπτεσθαι, στο επιγνωναι και στο βουλεσθαι και με την αντιστροφη σειρα επισης.

7) ΑΝΑΒΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Στον διαλογισμο απαιτειται ο συντονισμος της καρδιας (υποσυνειδητου ,και το παρασυμπαθητικο συστημα) με τον νου (αναλυτικος συγκεκριμενος νους) . Ετσι η καρδια δινει ενεργεια και βαθος στην αναλυτικη σκεψη. Με την σειρα της η ενεργεια της καρδιας θα αντληθει απο ολα τα κατωτερα ενεργειακα κεντρα του σωματος, που με την σειρα τους μπορει να αντλουν ενεργεια απο την περιβαλουσα υλη μεσω του συντονισμου της συχνοτητας.

Συνδέοντας με τον πραγματικο Εαυτό και βρίσκοντας τίμια, και με νόημα, τελετουργία. Ο δαλογισμος και νεες πρακτικες μας κανουν να μην εγκαταλειπουμε την προσπαθεια. Τα μικρα αποδειγμενα βηματα προς τον στοχο διατηρουν την εφαρμοσμενη πιστη μας ζωντανη πως αυτο που στοχευουμε, ο νεος εαυτος και εξωτερικος στοχος θα προκυψη τελικα. Χωρις αυτην την πιστη η πορεια δεν θα μπορουσε να συνεχιστει.

8) Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Σκαρφαλώνοντας στην κλίμακα της αυτο-υπευθυνότητας, για να κρατηθεί το όραμα της Ύπαρξης στην Εν-οτητα. Ο νεος εαυτος δημιουργειται επισης απο εμας, αρα ειναι μια νεα αυτο-υπεθυνοτητα. Αλλα αυτη η αυτο-υπευθυνοτητα ειναι μεγεθυνση του εαυτου, επομενως συντονιζεται με αυξηση της υπευθυνοτητας μας και εναντι του κοσμου και της συλλογικοτητας. Ειναι περισσοτερη ψυχικη συνειδηση. Ειναι ενα ατομικο αλλα και συλλογικο επισης οραμα. Όντας το όραμα που αλλάζει κάθε (ψυχικη) αντίληψη και πεποιθηση.

Η επιτευξη καθε στοχου εχει παντα οχι μια μοναδικη αιτια αλλα ενα συνολο απο αιτιες. Οι περισσοτερες απο αυτες ειναι εξω απο εμας και ισως μεσα σε αυτες να ειναι πολυ ισχυρες αντιξοες αιτιες. Ομως μεσα σε αυτες υπαρχει και ο δικος μας παραγον η δικη μας αιτια του δικου μας εαυτου που οταν προσαρμοστει και αναπτυχθει καταλληλα μπορει να φερει την επιστευξη του στοχου καινακανει τα γεγονοτα να συμβουν . Αυτο συχνα διατυπωνεται με καποια υπερβολη πως ειμαστε 100% υπευθυνοι για την μοιρα μας.

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΦΑΙΡΑ

9) ΓΙΝΟΜΕΝΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ

Θετικη εμπαθεια και συμ-παθεια προς όλα. Όντας σε αληθινά υπεύθυνες σχέσεις. Το περιβαλλον ειτε φυσικο ειτε κοινωνικο ειτε πνευματικο ειναι καθρεφτης και πηγη μοχλευσης για την αλλαγη του εαυτου μας για την δημιουργια νεου εαυτου και εξωτερικου στοχου.

10) ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Ολοκληρώνοντας όλα τα βιώματα της ζωής. Οντας δάσκαλος μέσω του υπαρχειν. Η ψυχικη συνειδηση αναπτυσεται. Νεα προσωπικοτητα δημιουγειται .Το νοημα της ζωης και των βιωματων αλλαζει.

Εκτος απο την αλλαγη της προσωπικοτητας και την εξελιξη της μη θνητης συνειδησης, το μερος του στοχου που ειναι εξωτερικο και κοινωνικο , απαιτει την επιδεξιοτητα του καθορισμου του μελλοντος, των εξωτερικων επιμερους στοχων με μεθοδικο προγραμματισμο και διαχειριση με τις καλληλες συνεργασιες, διαχειριση πορων , ρισκου ,ευθυνων , ποιοτητας και εξαιρετικοτητας, ακεραιοτητας, ανθεκτικοτητας στις αντιξοοτητες, και επαναπρογραμματισμο. Ολα αυτα βασιζονται σε κοινη αποδοχη αρχων και αξιων με την καταλληλη προτεραιοτητα

11) ΥΠΗΡΕΣΙΑ

Απομακρυνόμενος απο την ψευδαίσθηση της χωριστοτητας.

Ολοκληρωτική προσέγγιση στη ζωή με ταπεινότητα και χαρά. Η ψυχικη συνειδηση αναπτυσεται στην ενωση με τις αλλες υπαρξεις στην συνεργια , και καλη φημη απο τις αλλες υπαρξεις. Ειναι ισχυρη μοχλευση και ολοκληρωση.

12) ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ

Δίνοντας αξία, πίστη, αφοσίωση, λατρευτικοτητα, και πράξη στην εσωτερικη και εξωτερικη Ύπαρξη ατομικη και συλλογικη , είναι η δημιουργία και εξελιξη του Εαυτού προς ενα αξιολογο στοχο. Στο τελος ο μονος σκοπος της υπαρξης ειναι να υπαρχει παντα με τροπους ολο και πιο καλους . Ο μελλοντικος σκοπος και το παρον γινονται ταυτοσημα.

Το ιδιο στα αγγλικα.

THE 12 STAGES OF CREATION OF NEW SELF. 

The private space:

1) The Wandering: 

Where we come from, why, our purpose and gathering our "tools".

2) Beginning : 

Preparing our own path, each one different and hopefully centering. Every change of the self of the individual is through the interaction with the collective of the other individuals.

3) Honoring: 

Understanding the Source of our creation. Recognizing the sacred in oneself. The main source and causality of creation of  new self is though  from the inside to outside.

4) Stating Intention: Realizing and acknowledging ones true purpose to create Self. he expression of the goal, either classified as private or sharing it publicly with others creates also a commitment, accountability and conscious awareness

5.1) Surrender : Letting go of control to allow vulnerability. To learn what is already known. The process is both passive and active. It is both control but also surrendering to the presence of the existence and freedom from all the three , the past the present and the future. The exact process of creation or evolution of new self is initially unknown in its details and is unpredictable.

5.2) Embrace our own hidden-self :

Walking into the unknown and dark parts of Self. Being and becoming the Void.Maybe the sought new self , already was in an unknown past , and has left memory images in our soul and cells of the body. Therefore it maybe an unconscious knowledge as unconscious memory not recognized as our own.  Now it changes which actions, emotions, feelings, thoughts , awareness, will , beliefs and spirit we consider as self and our own and which as not self and not our own. We re-scan the spectrum of self from the having to acting, to feeling, to expressing, to thinking to believing and to being aware.

6) Lighting the Flame in the Heart: Connecting to Self and finding meaningful, honest, ritual. Introspection and inner exploration helps to keep trying. Proven small steps toward the goal of new self, as applying faith, helps to keep alive the belief that the goal of new self will eventually occur. 

7) Transformation: Climbing the ladder of self-responsibility, to hold a vision of Being in One-ness,  Being the vision that alters all perception of self, the world and the others. The goal of the new self is within a greater collective vision and is both increased self-responsibility but also increased responsibility for others. It is a growing and magnification of  self and the collective. It is also evolution of psychic consciousness.

The public space:

8) Becoming more Human: Empathy and compassion toward all. Being in truly responsible relationships. The physical , living and existential environment is also a leverage for our own changes of self.

9) Walking The Path: Integrating all of life's experiences. Being a teacher by Being. The soul embraces. The meaning of living and of the experiences changes. Consistency creates momentum and reliability.

10) Service: Discarding the illusion of separateness. Total approach to life in humility and joy. The soul consciousness prevails and is union with the other living souls of the other existences in synergy and good reputation. It is leverage and integration. 

11) Believing in , honoring, and service to the deeper Existence  has been creating new self, and the goal of existence is to exist always in better ways. Giving value and practice to this  Existence is the creation of new Self.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ  ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΩΣ ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΕΜΒΙΑΣ ΖΩΗΣ.


Οπως πιστευω η εμβια ζωη οπως και το ανθρωπινο σωμα, αρχικα δημιουργηθηκε απο πολλους πνευματικους δημιουργους, ως ιερη δημιουργια, σε ανωτερες συχνοτητες μη ορατης πραγματικοτητας. Μετα οι "θεμελιωτες" (ο πρωτος πολιτισμος σε αυτην την συχνοτητα πραγματικοτητας) μερικα δυσεκατομμυρια χρονια πριν κατεβαζοντας την συχνοτητα της εκαναν την ζωη να εμφανιστει για πρωτη φορα στην ορατη πραγματικοτητα σε ενα πυρηνα πλανητων και μετα μεταφυτευθτηκε σε εκατομμυρια αλλους πλανητες και συνεχισε σχεδον με την Δαρβινικη εξελιξη. Εντωμεταξυ κατα την διαρκεια αυτων των δυσεκατομμυριων ετων πολλοι προηγμενοι πολιτισμοι στην ορατη πραγματικοτητα εκαναν γεννετικη μηχανικη συνδυαζοντας ανθρωποιειδη με ανθρωποειδη , ζωα με ζωα και φυτα με φυτα. Ακομα στον ιδιο τον ανθρωπο η δημιουργια ποτε δεν σταματησε ,. και ειναι αυτοματη αναλογα με την επιγνωση-αντιληψη και τις σκεψεις που διαλεγει η μη θνητη συνειδηση που αυτοματα γινονται συναισθηματα μετα πραξεις, σωματικη φυσιολογια και κοινωνικοι θεσμοι. Οποτε η ιδια η ανθρωπινη μη θνητη συνειδηση ειναι συνεχιστης και ο τελικος συνδημιουργος του ανθρωπου. Η ιδια η ανθρωπινη συνειδηση καθως εξελιση δημιουργικα τον ανθρωπο τον κανει να επιστρεφει στους πνευματικους κοσμους απο οπου αρχισε η δημιουργια της εμβιας ζωης, οπου ο ανθρωπος καταληγει παλι να ειναι  τελικα ιερος πνευματικος δημιουργος της εμβιας ζωης.