Οταν η συχνοτητα της συνειδησης, βρει την καταλληλη ψηλοτερη κοσμικη αρμονικη της , σταθεροποιειται εκει μαζι τις πολλες αλλες συνειδησεις σε αυτη την συχνοτητα. Ενας νεος κοσμος αποκαλυπτεται και μια νεα μορφη κοινωνιας δημιουργειται. Η βαθυτερη υπαρξη μας αποκαλυπτεται, το σωμα αποκτα και αυτο ψηλοτερη συχνοτητα και η ευτυχια, η εκσταση, η υγεια, η μακροζωια και η απροσκοπτη δημιουργικοτητα γινονται πραγματικοτητα. Οταν αυτο συμβαινει σε πολλους ανθρωπους ταυτοχρονα η κοινωνια και ο κοσμος αλλαζει.
Το εγω ειναι οπως και το σωμα: Δεν ειμαστε αυτο, αλλα το "φοραμε".
Νομιζουμε πως ενα ισχυρο "εγω" θα μας κανει επιτυχεις. Υπαρχουν "εγω" προσκολημενα στα αντικειμενα και τα καταναλωτικα αγαθα η την υλη ενος συγκεκριμενου χωρου . Αλλα "εγω" ειναι προσκολημενα στις πραξεις, ενω αλλα στα συναισθηματα και τις σκεψεις, Ομως οπως ενα ισχυρο μυωδες σωμα δεν ειναι η πανακια της κοινωνικο-οικονομικης επιτυχιας, ετσι και ενα ισχυρο "εγω" δεν ειναι η πανακια της υπαρξιακης εξελιξης. Η υπαρξη μας ειναι πολυ βαθυτερη απο το συνειδητο εγω μας. Π.χ. στον υπνο μας χανουμε τοσο την επιγνωση του σωματος μας οσο και του εγω μας, αλλα η υπαρξη μας συνεχιζει να υπαρχει. Ακομα και στον θανατο, η υπαρξη μας συνεχιζει να υπαρχει χωρις να φορα πλεον το σωμα και την θνητη προσωπικοτητα.
Για να ξανα-αποκαλυψουμε την βαθυτερη-ανωτερη υπαρξη μας, και να ανυψωσουμε της συχνοτητα της συνειδησης μας, συχνα πρεπει να υπερβουμε το "εγω" μας. Οχι να το καταστρεψουμε, αλλα να το υπερβουμε.
Αυτο γινεται με ανευ ορων (unconditional) αγαπη προς την υπαρξη μας. Και λεγοντας αγαπη, εννοουμε , δραση που ερχεται μετα απο δεξιωση της συνειδησης ενοτητας. Ως πνευματικες υπαρξεις πρεπει να μην ξεχναμε πως στην πορεια της εξελιξης , παρολο που θα αυξανει η ικανοτητα τεχνολογιας και αλλαγης και ελεγχου του εξωτερικου περιβαλλοντος, παντα οσα θα χρειαζομαστε για την εξελιξη μας θα τα βρισκουμε μεσα στην βαθυτερη-ανωτερη υπαρξη μας. Αυτη θα ειναι ο οδηγος μας, ο προστατης μας, αυτη που κανει τα πραγματα να συμβαινουν.
Η μετατοπιση της συχνοτητας της συνειδησης μας απο την Α1, που ειναι τωρα, στην κοσμικη αρμονικη της Α2, γινεται αποτομα. Ειναι η αναληψη, το Lift-up, το ascension.
Για παραπολους απο εμας, αυτο εχει ηδη κατακτηθει, σε προηγουμενες ζωες. Μερικες φορες για παραπανω απο μια φορα. Το εχουμε ξανακανει. Ξερουμε πως γινεται εσωτερικα, αν και η συσχετιση με τους εξωτερικους θεσμους της κοινωνικης ζωης μπορει να ειναι διαφορετικη. Ερχομαστε απο την συχνοτητα Α2 και ακομα ψηλοτερες, και μολις αποκτησαμε το υλικο σωμα βρεθηκαμε στην συχνοτητα Α1. Γιαυτο μπορουμε να πουμε πως δεν χρειαζεται "χρονος" που μετριεται υλικα μεσα στην ορατη υλη της συχνοτητας Α1. Ισως πρεπει να παραιτηθουμε απο την πεποιθηση της βελτιωσης του εαυτου μας, μεσα στον γραμμικο χρονο της συχνοτητας Α1, διοτι στην μη θνητη υπαρξη μας ειμαστε ηδη τελειοι και φτασμενοι για την συχνοτητα Α2. Απλως ειμαστε παγιδευμενοι μεσα στον χρονο και την υλη της συχνοτητας Α1. Και η συχνοτητα Α2 εχει γραμμικο οριζοντιο χρονο αλλα δραματικα διαφορετικης μεγαλυτερης κλιμακας. Διαφορετικης ροης απο αυτον της Α1. Αλλα η καθετη μεταπηδηση απο την συχνοτητα Α1 στην Α2 γινεται αποτομα, και ειναι εκτος χρονου. Ειναι ισως μια Πλατωνικη "αναμνηση.
Ενας απο τους τροπους που απελευθερωνομαστε απο την συχνοτητα Α1 και το γιγνεσθαι της και μεταπηδαμε στην Α2 και το γιγνεσθαι της, πραγματοποιειται με το να αλλαξουμε τα πιστευω μας και τις πεποιθησεις μας. Δεν θα επεκταθουμε εδω για το ποια πιστευω πρεπει να παραιτηθουμε, και ποια νεα να υιοθετησουμε, διοτι θα μας παει πολυ μακρια. Αρκει να ξερουμε πως γινεται με αλλαγη του συστηματος των "πιστευω" μας που εχει την δυναμη να αλλαζει την αντιληψη μας για την πραγματικοτηατα , να αλλαζει τον τροπο που σκεφτομαστε, την συχνοτητα του σωματος και της συνειδησης.
Η αλλαγη των πεποιθησεων μας και η διατηρηση των νεων πεποιθησεων δεν ειναι ασχετη βεβαια, με τις συναναστροφες μας και τις σχεσεις μας.
