ΤΡΙΠΛΗ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
Α.
Πρωί, πρωί
εξύπνησα, κ’ εκστατικός εστάθην
από ένα φως
αιώνιο, που χόρευε πετώντας
στην θάλασσα την
γυάλινη, την γαλαζοματούσα
Πνοή ανέμου
δυνατή, ξεσήκωσε με πάλι
να περπατήσω
χαλαρά, στις άμμου την αγκάλη.
Πουλιά που γύρω
μου πετούν, μου κελαηδούνε πάλι
Γυμνά τα πόδια
μου πατούν, την άμμο την ξανθούλα
κάτω απ’ ένα
ουρανό, γαλάζιο και καθάριο
Αισθάνθηκα μικρός
θνητός, σε ομορφιά αιώνια.
Β.
Μα μέσα μου
αόρατα, έβρισκε την ροή της ,
Μια άλλη
αιωνιότητα που λίγο την μιλούνε.
Που είναι πηγή
στα κύτταρα, της αίσθησης του «Είμαι»
Που εμψύχωνε στα
κύτταρα, χιλιάδες χρόνια πίσω
Θνητών σωμάτων
μου παλιών, την αίσθηση του «Είμαι»
Μια άλλη
αιωνιότητα , έβρισκε την ροή της
Μες σε χιλιάδες
αισθήματα, με σκέψεις και με πράξεις
Του πριν του τώρα
του μετά, του «Ήμουνα», του «Είμαι»
Με πίστη πάντα
δυνατή, για την ευδαιμονία,
για εδώ για τώρα
η γι αλλού, διασύνδεση μ’ υπάρξεις
εκατομμύρια
πολλές, μα πάλι αδελφικές μου.
Γ.
Την βόλτα όταν
τελείωσα, βρέθηκα καθισμένος,
Μες στις βεράντας
την σκιά, το λαπτοπ να κοιτάζω
Σερφάρισα στο
ιντερνετ, φλυάρησα με φίλους
Απόλαυσα και
μουσική, λαών αιώνες πίσω
Σελίδες έγραψα
αρκετές, που όλο και πληθαίνουν
Στα μπλογκ και τα
βιβλία μου, για να διαβάζουν όλοι,
Για νόμους νέους
μαγικούς, της φύσης και στο σύμπαν
Αλλά κι ο
τεχνολογικός πολιτισμός του κόσμου
Αιωνιότητα και
αυτός, γενιές συσσωρευμένος
Όλοι σ΄αυτόν
συμβάλλουμε, κι όλοι από αυτόν αντλούμε.
Δ.
Ανάλαφρος
περπάτησα, μες στης ακτής το μήκος
Εκεί, που αέρας,
θάλασσα, κι η άμμος συναντώνται
και σου μιλάνε
μαγικά, στου κόσμου την διαφάνεια
Κι αυτή η τριάδα
φάνταζε, τριπλή αιωνιότης
της φύσης, της
συνείδησης, και του πολιτισμού τους.
Σοφοί εκείνοι που
νοούν, και πράττουν και τηρούνε
ισορροπία ευτυχή,
λεπτή και ντελικάτη,
της φύσης της
συνείδησης, και του πολιτισμού τους
για γρήγορη
εξέλιξη, χαρά και ελευθερία.
Αν οι ανθρώποι
είχανε πολλά θνητά «εγώ» τους
Ένα θα δίναν στην
ψυχή, δύο μα και στην φύση
Μα τρις θα δίναν
οι πολλοί, για την τεχνολογία
Μα μήπως θα τανε
σωστό, ανάποδα να δίναν?
Τρία «εγώ» για
την ψυχή, δύο μα και στην φύση
και ένα μόνο με
φειδώ, για την τεχνολογία?
Η μήπως και τα
νούμερα, αυτά να είναι λάθος ?
Αχ φίλοι μου σας
συνιστώ, το θέμα στοχαστείτε,
Ανάλαφρα
βαδίζοντας, μες στις ακτής το μήκος
Εκεί π’ αέρας και
νερό, κι άμμος συναντιούνται.
