Ίσως να πρέπει να ξαναθυμίζουμε στους εαυτούς μας , σε αυτήν την οικονομική κρίση , τις βασικές αρχές λειτουργιάς της κοινωνίας
ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
«Η πραγματικότητα του βιώματος της ζωής βασίζεται σε ένα σύστημα, από πνευματικές και ίσως υποσυνείδητες (άρρητες) η και ρητες πεποιθήσεις. Αλλάζοντας τις, η πραγματικότητα μας και η μοίρα μας αλλάζει.»
1) Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
Η αρχή αυτή είναι βασική, καθώς καθορίζει την κοινωνία να λειτούργει χωρίς να παραβιάζονται οι ατομικές ελευθερίες. Οι 7 βασικές ατομικές ελευθερίες είναι
1.1) Η πνευματική ελευθερία (ανεξιθρησκία)
1.2) H ελευθερία πολιτικών αποφάσεων (Δημοκρατία)
1.3) Η εκφραστική- δημιουργική ελευθερία (ελευθερία λόγου)
1.4) Η ηθική ελευθερία (ελευθερία από τον φόβο)
1.5) Η οικονομική ελευθερία (ελευθερία από την ανάγκη)
1.6) Η φυσική ελευθερία (πράξεων, δράσης).
1.7) Η ελευθερία της ατομικής ιδιοκτησίας (έχειν).
2) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ (Δημοκρατια)
Μια απο τις βασικες αρχες της δημοκρατιας, ειναι η αρχη της ισοτητας, των ατομων στην ληψη των αποφασεων, απενατ στο νομο , αλλα και στην τιμη τα ανθρωπινα δικαιωματα και τις ελευθεριες. Μια κοινωνια βασισμενη στην αρχη της ισιοτητας εξελισεται περισσοτερο γρηγορα απο μια κοινωνια που εχει πολλες ανισοτητες. Ομως αυτη η αρχη της ισοτητας πολυ συχνα καταστρατηγειται απο την επομενη αρχη της ανισοτητας που εκφραζεται καυριως μεσω της οικονομικης ανιστοτητας
3) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ (Το χρημα)
Λογω της 7ης ατομικής ελευθερίας της ατομικής ιδιοκτησίας, απαιτείται η χρήση κάποιας μορφής χρήματος (όχι κατά ανάγκη τραπεζικού). Είναι στην φύση του χρήματος και της ελεύθερης αγοράς να δημιουργούνται οικονομικές ανισότητες. Αν δεν υπήρχε ατομική ιδιοκτησία , δεν θα χρειαζόταν και η χρήση κάποια μορφής χρήματος και οι ανισότητες βιοτικού επίπεδου δεν θα ήταν αναπόφευκτες. Μόνο η πολιτική εξουσία μπορεί να δαμάζει και να μειώνει τις οικονομικές ανισότητες. Όχι η ολιγαρχική οικονομική εξουσία. Οι ανισότητες στην κοινωνία (οικονομικές, εξουσιαστικές κλπ) είναι πηγή δυστυχίας, εγκλήματος, ψυχικών ασθενειών, κλπ. Οι ανισότητες δεν είναι ταυτόσημες με την πραγματική ψυχική αξιοκρατία. Μια κοινωνία με πολλές ανισότητες είναι πιο αργή μορφή εξέλιξης και χαρακτηρίζει λιγότερο εξελιγμένους πολιτισμούς, από ότι μια κοινωνία με λιγότερες ανισότητες. Π.χ. οι ανισότητες ικανότητας θανάτωσης για επιβίωση στην ζούγκλα είναι ένα σύστημα της πλέον αργής συλλογικής εξέλιξης. Από αυτήν την αρχή έπεται, πως μια μοναρχική η ολιγαρχική κοινωνία εξελίσσεται πιο αργά από μια δημοκρατική κοινωνία η οποία τουλάχιστο και για αυτό είναι πιο επιθυμητή. Το χρήμα η η οικονομική εξουσία, δεν μπορεί να ενώσει τους λαούς και να φέρει ευημερία, διότι είναι στην φύση του χρήματος να δημιουργεί ανισότητες. Η πολιτική εξουσία, ιδίως της άμεσης δημοκρατίας, μπορεί να δαμάζει και να ελέγχει τις οικονομικές ανισότητες με νόμους και θεσμούς και να επαναφέρει περισσότερη δικαιοσύνη. Η αρχή της ισότητας, εφαρμόζει και για τον τρόπο αντιμετώπισης των πολιτών από τους νόμους και την δικαιοσύνη.
4) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.
Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, κάθε άτομο δεν έχει μονό δικαιώματα μέσα στην κοινωνία αλλά και υποχρεώσεις. Η βασική υποχρέωση του ατόμου αλλά και αρετή είναι η συμμετοχή του στην κοινωνία και τις λειτουργιές της. Το άτομο πρέπει να τείνει να γίνεται κοινωνικό. Το άτομο προσφάρει στην κοινωνάα με βάσει τις δυνατάτητες του και λαμβάνει από την κοινωνάα με βάσει τις ανάγκες του. Από την άλλη, αυτή η αρχή, ωθεί την κοινωνία να συμμετέχει, σε ευρύτερα σύνολα συλλογικότητας, με βάση πάντα τον σεβασμό των παραπάνω αρχών λειτουργιάς της.
5) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ
Η αρχή αυτή υποδηλώνει πως η πρωταρχική αντιμετώπιση του κάθε συνανθρώπου μας είναι θετική και όχι αρνητική. Το ήθος της συμπάθειας , ευσπλαχνίας , συμπόνιας , θετικής εμπάθειας, είναι βασικό στοιχείο, δημιουργίας της ισότητας και της ικανότητας να συνδυάζονται τα ατομικά ταλέντα του καθενός σε μια συλλογικότητα από την όποια αντίστροφα μπορεί να ωφεληθεί τα μέγιστα κάθε άτομο.
6) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ (Δικαιοσύνη)
Η κοινωνία δεν θα ήταν ούτε σοβαρή ούτε βιώσιμη, αν δεν εξασκούσε την αρχή της συνέπειας. Αυτό δεν σημαίνει μόνο εφαρμογή των νόμων και δικαιοσυνη. Π.χ. στην παιδεία η αρχή της συνέπειας σημαίνει πως, όλη η γνώση που είναι απαραίτητη για την επιβίωση του πολιτισμού, πρέπει να περνά σε όλη την νέα γενιά. Όχι μόνο η βασική στοιχειώδης και η υπόλοιπη σε μια μειονότητα μόνο. Αυτό μεγιστοποιεί την ικανότητα επιβίωσης και συνέχισης με επιτυχία του πολιτισμού.
7) Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ.
Οι εξουσίες δεν είναι μόνο οι πολιτικές δηλ η νομοθετική και η εκτελεστική αλλά υπάρχουν και οι πολύ σημαντικές υπόλοιπες ,όπως η οικονομική (του ιδιωτικού τομέα) , η στρατιωτική, η θρησκευτική, και λειτουργική του κράτους (κρατικές αρχές, υπηρεσίες, δικαιοσύνη, αστυνομία κλπ). Σε αυτές μπορούμε να προσθέσουμε τις περισσότερο απρόσωπες, όπως της επιστήμης και τεχνολογίας.
Ακόμα, τις εξουσίες τις διακρίνουμε σε
1) Από ανθρώπους σε ανθρώπους
2) Από ανθρώπους στην ανόργανη φυσική πραγματικότητα.
Με βάση την αρχή της ισότητας η 2η μορφή είναι ιδανικότερη για τον άνθρωπο σε συγκριση με την 1η.
Οι εξουσίες έχουν προτεραιότητες και αντίστροφη αυτών των προτεραιοτήτων, μπορεί και έχει γίνει πηγή δυστυχίας και εγκλημάτων. Π.χ. Η οικονομική εξουσία (του ιδιωτικού τομέα) δεν πρέπει να υπερισχύει και να παρακάμπτει την πολιτική εξουσία, η πολιτική εξουσία να υποκύπτει στην ολιγαρχική οικονομική εξουσία. Η πολιτική εξουσία, έχει πρώτη προτεραιότητα ανάμεσα σε όλες. Το χρήμα η η οικονομική εξουσία, δεν μπορεί να ενώσει τους λαούς και να φέρει ευημερία, διότι είναι στην φύση του χρήματος να δημιουργεί ανισότητες. Η πολιτική εξουσία, ιδίως της άμεσης δημοκρατίας, μπορεί να δαμάζει και να ελέγχει τις οικονομικές ανισότητες με νόμους και θεσμούς και να επαναφέρει περισσότερη δικαιοσύνη.
Όμως κάθε μορφή εξουσίας όπως και η πολιτική υπάρχει, για να τίθεται στην υπηρεσία της ανθρώπινης (αθάνατης) ψυχής και της εξέλιξης της. Η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός.
8) Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑΣ (SUBSIDIARITY)
Σύμφωνα με αυτήν την αρχή, οι μικρής κλίμακας οργανισμοί (Δήμοι τοπικής αυτοδιοίκησης, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια κλπ) πρέπει να τείνουν να λειτουργούν στην λήψη αποφάσεων όπως και η πολιτική δημοκρατική λήψη αποφάσεων στην μεγάλη κλίμακα του δημόσιου τομέα, και όχι αντίστροφα.
Η μεγάλη κλίμακα , αναλαμβάνει να αποφασίσει, μόνο ότι η μικρή κλίμακα δεν είναι σε θέση να αποφασίσει (αρχή της επικουρικότητας). Όσο μεγαλύτερο το μέγεθος μιας κοινωνίας τόσο μεγαλύτερες οι ευκαιρίες, σε ένα σύνηθες άτομο, να ωφελείται περισσότερο κατά την διάρκεια της θνητής ζωής του από την κοινωνία από ότι το ίδιο είναι σε θέση να προσφέρει στην κοινωνία.
ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΩΣ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ Η ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ , ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΗ ΔΟΞΑ , ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ .
1 ) Όσο πιο εξελιγμένος είναι ένας πολιτισμός τόσο λιγότερες οι ανισότητες της τεχνολογίας , του βιοτικού επίπεδου , χρημάτων και της κοινωνικής εξουσίας των ανθρώπων, στην ίδιας συχνότητας υλικής φυσικής πραγματικότητας Παρ 'όλα αυτά ένας πολιτισμός μπορεί να υπάρχει παράλληλα σε 3 ή 4 συνεχόμενες συχνότητες φυσικής πραγματικότητες ( αιθερικής ), όχι μόνο σε μία ( όπως την ξέρουμε στη Γη ) . Όσο πιο προχωρημένος είναι ένας πολιτισμός , τόσο πιο γρήγορα εξελίσσεται , και μετατοπίζεται από τη συχνότητα του σε υψηλότερη συχνότητα .
2 ) Οι τρέχουσες οικονομικές ανισότητες είναι λιγότερο από 20 % αντανάκλαση της αξιοκρατίας των «εχόντων» σχέση με τους «μη έχοντες» , και περισσότερο από το 80 % ως αποτέλεσμα του παγκοσμίου νόμου της έλξης των δραστηριοτήτων "το χρήμα προσελκύει περισσότερα χρήμα" . Με άλλα λόγια , οι οικονομικές ανισότητες , είναι μία από τις βασικές ιδιότητες και στόχους του χρήματος και του παιχνιδιού της « ελεύθερης αγοράς» της ιδιωτικής περιουσίας . Οι οικονομικές ανισότητες αυτόματα εφαρμόζουν μια θανάσιμη , αρνητική , μαζικής κλίμακας , καταστροφική βούληση , στον πληθυσμό , εκτός αν υπάρχει συστηματική προσπάθεια για τη μείωση και την εξάλειψή της .
3 ) Ως εκ τούτου, ένα νέο βασικό ανθρώπινο δικαίωμα είναι αναγκαίο , αυτό του άνευ όρων ελάχιστου βιοτικού επιπέδου ( ή ελάχιστο άνευ όρων επιδομα επιβίωσης) , είτε αν αυτός / αυτή εργάζεται ή όχι , και σε όλες τις ηλικίες , το οποίο περιλαμβάνει την υγεία , τα τρόφιμα , ρούχα, σπίτι, μεταφορά κλπ
4 ) Τελικά ένας προηγμένος πλανητικός πολιτισμός δεν θα λειτουργεί με τη χρήση χρημάτων και της ιδιωτικής περιουσίας . Αλλά εφ 'όσον λειτούργει έτσι στα πρώτα στάδια της εξέλιξης του (προερχόμενο από το επίπεδο ψυχικής εξέλιξης των ατόμων) , το νόμισμα θα πρέπει να εκδίδεται τελικά είτε μόνο απο το δημόσιο κράτος είτε όχι μονοπωλιακά, και θα πρέπει να κυκλοφορεί στην κοινωνία , κυρίως όχι μέσω δανεισμού. . ( Με άλλα λόγια, τελικά , χωρίς ένα τραπεζικό σύστημα ) . Επιπλέον, σε κάποια φάση αρκετά υψηλής εξέλιξης του πολιτισμού, το δικαίωμα του κεφαλαίου , να αγοράσει ολόκληρες εταιρείες , και την εργασία του ανθρώπινου δυναμικού τους , θα θεωρείται ως μια μορφή μερικής και έμμεσης δουλείας , και θα εγκαταλειφθεί. Η επιβίωση του ατόμου , «για τα προς το ζην» μέσω της πώλησης του χρόνου εργασίας , τελικά θα εγκαταλειφτεί καθώς ο πολιτισμός θα εξελίσσεται περισσότερο, ακριβώς όπως και η δουλεία εγκαταλείφθηκε στο παρελθόν. Αλλά όλες οι αλλαγές
δεν θα γίνουν από άμεση επαναστατική κοινωνική εξωτερική επιβολή νέων θεσμών αλλά θα ακολουθούσουν μόνο μετά από επαρκή ψυχική εξέλιξη των ατόμων και του συλλογικού , έτσι ώστε η ευθύνη για το κοινό καλό να είναι ενεργή σε κάθε ένα άτομο, και δεν χειραγωγείται από μια μειοψηφία σφετεριστών της όπως κυβερνήσεις , πολιτικά κόμματα , ολιγαρχία χρήματων , κ.λπ., (όπως π.χ. στην πρώην Σοβιετική Ένωση ή σημερινές δυτικές κοινωνίες )
5 ) Καθώς ο πολιτισμός προοδεύει , εγκαταλείπει τις συνήθειες σαρκοφαγίας και τις αναβαθμίζει σε φυτοφαγικές συνήθειες .
6 ) Η κοινωνική και προσωπική επιτυχία ενός ανθρώπου είναι περισσότερο σχετική για την πραγματοποίησης της διηνεκούς πρόθεσης της μη θνητής ψυχής και την εξέλιξη της εσωτερικής μη θνητης αντίληψης , και λιγότερο σχετική με την απόκτηση καθεαυτό τα υλικών αγαθών , ή κοινωνικής εξουσίας κλπ.
7 ) Όταν ένας πολιτισμός έχει εξελιχτεί αρκετά , όλη η επικοινωνία μεταξύ των ατόμων είναι μέσω άφωνης τηλεπαθητικής πνευματικής ικανότητας , επικοινωνίας 3 - διαστάσεων εσωτερικών ολογραφικών εικόνων μεταξύ των ατόμων , με ένα ενορατικό τρόπο . Ως εκ τούτου, το internet μας, είναι μια πρώιμη γκροτέσκο τεχνολογική εξωτερική αντανάκλαση αυτής της μελλοντικής συλλογικής πνευματικής ικανότητας . Αυτή η πνευματική ικανότητα αυξάνει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων , και δημιουργεί μια μη - ιεραρχική , και πιο άμεσα δημοκρατική στην πολιτική βούληση , κοινωνία .
Μια διαφορετική διατύπωση για το άτομο εδώ
1) Η αρχή της ελευθερίας από την ανάγκη
για άνευ όρων ανθρώπινο δικαίωμα σε μια ελεύθερη, υγιή, ευτυχισμένη και
ευημερούσα οικονομική-υλική και κοινοτική-κοινωνική ζωή (Αυτό βέβαια κανονικά
θα έπρεπε να βασιζόταν στο καθολικό βασικό εισόδημα το οποίο όμως δεν παρέχεται στις κοινωνίες μας
ακόμα)
2) Η αρχή της σεξουαλικής ελευθερίας για
το δικαίωμα σε μια ευτυχισμένη σεξουαλική ζωή, ευτυχισμένη οικογενειακή-κοινοτική
ζωή και ευτυχισμένη ατομική ζωή σε σχέση με το απόρρητο και τις προσωπικές
πληροφορίες της.
3) Η αρχή της κοινωνικής ελευθερίας δράσης
για το δικαίωμα και την υποχρέωση σε μια δίκαιη, έντιμη ηθική και αλληλέγγυα κοινοτική-κοινωνική και
πλανητική ζωή
4) Η αρχή της συναισθηματικής-ηθικής
ελευθερίας για το δικαίωμα σε μια ευτυχισμένη συναισθηματική ζωή, θετική εν-συναίσθηση,
αδελφοσύνη και αγάπη.
5) Η αρχή του δικαιώματος και σεβασμός στην
ελεύθερη έκφραση και επικοινωνία.
6) Η αρχή του δικαιώματος και σεβασμός στην
ελεύθερη χαρούμενη δημιουργικότητα, καλλιτεχνική,
επιστημονική κλπ.
7) Η αρχή της ελευθερίας της σκέψης και ιδεολογίας για το
δικαίωμα του έντιμου ανθρώπου ως συνειδησιακή ύπαρξη, νοητική ύπαρξη ,
βουλητική ύπαρξη με ελεύθερη βούληση, με πνευματικές αρχές και αιώνια συνειδησιακή
βελτίωση και εξέλιξη.
8) Η αρχή της πνευματικής-δογματικής
ελευθερίας , δηλ ελευθερίας του πιστεύει, και ανεξιθρησκίας για το δικαίωμα στη διαρκή ψυχική
εξέλιξη και μια ευτυχισμένη ελεύθερη πνευματική ζωή
