3. ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΗΙΝΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΗΙΝΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ.


Στα παρακατω αναφερομαι κυριως στις 4 μεγαλες θρησκειες , Εβραικη, Χριστιανικη, Μουσουλμανικη, Βουδιστικη. Αφηνω απεξω την αρχαια Ελληνικη του 12-θεου για την οποια δεν εφαρμοζουν τα παρακατω, και με την οποια ασχολουμε σε αλλη αναρτηση στην 14.Ακομα η συζητηση γινεται θεωρώντας δεδομενο και αληθινο πως οι μεταφυσικοι κοσμοι υπαρχουν. 

Δυστυχώς, παρόλο που μερικές θρησκείες ξεκίνησαν ως απελευθερωτικά κινήματα, είναι γνωστό ότι κατάληξαν ως μέσο παγίδευσης της πλειοψηφίας των ατόμων και συνέβαλλαν στο να είναι ένα είδους θηράματος ή υποτελείς της κοινωνικής ελίτ και εξουσίας. Είναι μόνο σε μια μικρή μειοψηφία των ατόμων που οι γήινες θρησκείες είχαν αληθινά αγαθοεργή επιρροή στην πνευματική τους εξέλιξη.

Το γεγονος πως οι παραπανω θρησκειες ειναι ενα μοντελο, ως προς την υποβαλλόμενη εξουσια , μεταφυσικων  μοναρχιων η μεταφυσικων ολιγαρχιων , συμβαλλει στο να δικαιωνει αντιστοιχα μοντελα κοσμικης-κοινωνικής εξουσιας, δηλ μοναρχιες η ολιγαρχιες (ακομα και οικονομικες ολιγαρχιες).   Και ετσι σπρωχνουν η να αλλοτριωνουν την ανθρωπινη συνειδηση ωστε να γινεται υποχείρια και υπόδουλη μοναρχικων η ολιγαρχικων μοντελων κοινωνικης εξουσιας. Θα μπορουσε να πει καποιος πως η χρονικη σειρα ισως ειναι αντιστροφη. Δηλ πρωτα υπηρξαν τετοια μοναρχικα και ολιγαρχικα μοντέλα εξουσιας στις κοινωνιες και μετα οι θρησκειες μιμουμενες αυτα, προσπαθησαν να δωσουν μια ανωτερη  διασταση μεταφυσικης μοναρχιας η ολιγαρχιας που θα ανεβαζε το επιπεδο και την ποιότητα της αντιστοιχης κοινωνικης μοναρχιας η ολιγαρχιας. Και εν μερει ισως ειναι ετσι πραγματι. Αλλα εφοσον ηδη απο την αρχαια Ελλαδα υπηρχαν μοντελα κοινωνικης αμεσης η συμμετοχικης δημοκρατιας , θα επρεπε επισης να υπαρχουν και θρησκειες που να υποβαλλουν ματαφυσικη και πνευματικη αμεση και συμμετοχική δημοκρατια. Ακομα εφοσον σημερα το αποδεκτο μοντελο κοινωνικης εξουσιας ειναι η αντπροσωπευομενη δημοκρατια, οποιες ολιγαριθμες ομαδες ανωτερων υπαρξεων που ειναι οργανωμενες μοναρχικα η ολιγαρχικα, και θελουν να εχουν καθολικη και σημαντικη επιρροη στην ανθρωποτητα αναποφευκτα δρουν ως πνευματικη και μεταφυσικη τροχοπεδη εξελιξης για τις μαζες της ανθρωποτητας τοσο για την κοινωνικη-πολιτισμικη τους εξελιξη οσο και για την συλλογικη μεταφυσικη ψυχικη τους εξέλιξη. Αν απο την αλλη τετοιες ολιγαριθμες ομαδες ανωτερων πλανητικων υπαρξεων, δεν διεκδιουν ενα κυριαρχικο ρολο στην ανθρωποτητα αλλα απλα ενδιαφερονται κυριως για την δικη τους εξελιξη τοτε δεν υπαρχουν τετοιοι κινδυνοι. 

Αν θα περιμενουν αυτες οι ολιγαριθμες ομαδες ανώτερων πλανητικων  υπάρξεων, να εγκαθιδρυθεί μια πλανητικη αμεση η συμμετοχικη ανθρωπινη δημοκρατια κα μετα να προωθουν παρόμοια  πνευματικα και μεταφυσικα μοντελα μεταφυσικη και πνευματικης δημοκρατιας (θεωρώντας δεδομενο και αληθινο πως οι μεταφυσικοι κοσμοι υπαρχουν) τοτε απλα θα ειναι αργα, και θα επιβεβαιωνουν το οτι δρουν οπισθοδρομικα και εκ των υστερων στις ανθρωπινες εξελιξεις.

Μερικές από τις θρησκείες ξεκίνησαν σαν απελευθερωτικό κίνημα. Για παράδειγμα, η εβραϊκή θρησκεία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ξεκίνησε ως μια απελευθέρωση καποιοων δούλων του αιγυπτιακού κοινωνικού συστήματος. Και ακόμη η χριστιανική θρησκεία ήταν πολυ σχετική με την ύπαρξη των σκλάβων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν περήφανοι να αυτό-αποκαλούνται δούλοι του Θεού, του Ιησού Χριστού, αντί δούλοι του αυτοκράτορα της Ρώμης. Αλλά με το πέρασμα του χρόνου, αιώνες αργότερα, η εβραίοι χωρίς χώρα πλέον κατάληξαν ενός είδους υποτελείς της κοινωνικής εξουσίας των διαφόρων εθνών (Πράγμα που τους οδήγησε στην αναζήτηση εξουσίας μέσω των χρημάτων) . Και οι Χριστιανοί, απέκτησαν μια στάση υποταγής και υποτέλειας, κατάλληλη για την κοινωνική δύναμη της εκαστοτε εκκλησίας, που ήταν σε στενή επαφή και παράλληλα με την πολιτική και στρατιωτική κοινωνική εξουσία. Ως εκ τούτου, απόκτησαν μια ψυχολογική και πνευματική στάση κατάλληλη για υποτέλεια και χειραγώγηση από τις αρχές της κοινωνικής εξουσίας. Υπάρχουν παρόμοιες διαπιστώσεις που μπορούν να αναφερθούν για τον Βουδισμό και άλλες θρησκείες .

Οι γήινες θρησκείες δημιουργούν ένα είδος πνευματικής και ηθικής αλλοτρίωσης των ανθρώπινων υπάρξεων από την πραγματική εσωτερική τους ύπαρξη. Παρόμοια με το πώς η δύναμη του χρήματος δημιουργεί αλλοτρίωση στην έμμισθη εργασία σε αυτόν τον πολιτισμό. Πιστεύοντας, και αφιερώνομενοι ή λατρεύοντας ένα χαρισματικό ή όχι θρησκευτικό ηγέτη, ή είδωλο το άτομο στερείται από φυσική προσοχη και συγκέντρωση του προς την εσωτερική πνευματική ύπαρξή του, και υπαρξιακή αυτο-ευθύνη για εξέλιξη, και ισότιμο αμοιβαίου σεβασμό για την εσωτερικής πνευματική θεϊκή ύπαρξη των άλλων συνάνθρωπων του στον πολιτισμό. Π.χ. στον Χριστιανισμο, εξαρτηση από ένα Πατερα-Θεο δημιουργεί προφανώς ένα ανήλικο πνευματικό παιδισμό. Οι θρησκείες μπορούν να στερήσουν την κοινωνία και τα άτομα από την πνευματική τους και την ηθική ελευθερία. Οι ηθικές αρετές και πνευματικότητα δεν πρέπει να μονοπωλούνται από τις θρησκείες. Το άτομο πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η εξέλιξη του περνά από την εύρεση της θεικότητας και πνευματικότητας μέσα του , με την κοινωνική πρόσφορα και το σεβασμό του προς την εσωτερική θεικότητα και πνευματικότητα των άλλων συνανθρώπων του στην κοινωνία Φυσικά υπάρχουν υπάρξεις σε διάφορες τάξεις υψηλότερης συχνότητας πραγματικότητες που είναι πιο εξελιγμένες, και που μπορεί να χρησιμεύσουν ως παράδειγμα και η εσωτερική επαφή μαζί τους μπορεί να είναι μια πολύτιμη αναζωογονητική ενεργοποίηση . Αλλά μπορεί να είναι, επίσης, αποστέρηση πολύτιμης ενέργειας και δύναμης για αυτο-υπευθύνότητα. 

Επιπλέον, αυτή η επαφή είναι προσωρινή, και η μόνιμη κατάσταση είναι απλά η ανθρώπινη ύπαρξη στην εσωστρέφεια προς την εσωτερική θεικη πνευματική ύπαρξή της, και φυσικά μέσα από την ισότιμη συνύπαρξης της με τους άλλους συνανθρώπους και την θεικη πνευματική εσωτερική ύπαρξη τους, στον πολιτισμό. 

Και συνήθως σε άλλους πιο εξελιγμένες πολιτισμούς του γαλαξία, τετοιες ανώτερες υπάρξεις είναι και πάλι μέλη του ίδιου πολιτισμού και της ανθρωπότητας τους στο μέρος της ανθρωποτητας τους που βρίσκεται σε υψηλότερες συχνότητες. Δεν είναι μέλη μιας ομάδας ή οργάνωσης έξω από την ανθρωπότητα τους και τον πολιτισμό τους. Και δεν εξυπηρετούν συμφέροντα εχθρικά η θηρευτικα από πηγές έξω από την ανθρωπότητα τους και τον πολιτισμό τους.

Ο ΔΑΛΑΙ ΛΑΜΑ ΑΝ ΚΑΙ ΒΟΥΔΙΣΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΕΝΟΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ "As I have remarked, the religious faith is not a prerequisite neither for the moral behavior neither for happiness of its own"

"In this chapter we will focus our attention in the inter-religions harmony"

"Most of the founders of religions in their teaching have given emphasis in the development of love and compassion, and withdrawal from the selfish desires. And all of them addressed to us, asking to transform our hearts and spirit "

"They resemble between them relative to the fact that all of them give emphasis to love, compassion, within moral discipline."

"That is why I am not in favor of an "ultimate" or a new "universal religion". "

" In relation to this matter , I consider especially attractive the idea of a Universal Parliament of Religions. First of all , because in the idea of a "parliament" is underlying a concept of Democracy, while the plural "Religions" the significance of the principle o pluralism of religious traditions" in his book "Ancient world, Modern world, Ethics for the new millennium" 1999 http://www.dalailama.com/biography/booksunderlines

ΑΝΘΡΩΠΟΣ,  ΘΕΟΣ  ΖΩΗ ΚΑΙ.................... ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. 

Ο τροπος που οι περισσοτεροι ανθρωποι χρησιμοποιουν την εννοια του Θεου περιεχει ισως 16 διαφορετικες σημασιες απο τις οποιες οι 6-7 ειναι σωστες,  θετικες και σημαντικες αλλα 2-3 ειναι αυταπατες και ενοχες ισως για μια αρνητικη   πνευματικη χειραγωγηση του ανθρωπου και ροπη στην τυραννια η δικτατορια.

Οταν πολλοι ανθρωποι προσευχονται η  χρησιμοποιουν την εννοια του (παναγαθου) ΘΕΟΥ , απλως αναφερονται στην δικη τους αθανατη ψυχη, οπως ειναι ενωμενη, στο πεδιο της (over-soul)  με ολες τις αλλες ανθρωπινες ψυχες , ενσαρκωμενων συναθρωπων η μη ενσαρκωμμενων ανθρωπων. Αυτο ειναι μια καλη αντιληψη και η  πρακτικη της προσευχης η του διαλογισμου ειναι ωφελιμη, για ολους.  Ειναι τοση η διαφορα του μετρου  της θνητης προσωπικοτητας με το μετρο των εκατομμυριων ετων μη θνητης ψυχης. που την αντιλαμβανονται ως Θεο. 

Αυτο δεν σημαινει πως δεν ειναι πραγματικο πως υπαρχουν επισης, ανωτερες υπαρξεις , σε ψηλοτερες συχνοτητες πραγματικοτητας (οπως π.χ. στον πλανητη γη ,  ο Βουδας, ο Χριστος κλπ). Αλλα το να  εφαρμοζει καποιος  την προαναφερθησα  εννοια του Θεου,   σε αυτες ανηγει ασφαλως την πορτα σε μια πνευνατικη χειραγωγηση  και υποταγη, που στην κλιμακα ολοκληρης της ανθρωποτητας θα σημαινε καθυστερηση της εξελιξης των ανθρωπινων υπαρξεων και πνευματικο παιδισμο αν οχι πνευματικη υποδουλωση. 

Απλα διοτι οπως οι ιδιες αυτες οι υπαρξεις ομολογουν, υπαρχουν πολλα ανωτερα πεδια πραγματικοτητας απο τις ιδιες   και ολοκληροι πολιτισμοι υπαρξεων ανα τους γαλαξιες ανωτερες απο αυτους τους ιδιους.

Ουτε οι γιηνες αυτες υπαρξεις (Βουδας, Χριστος, Αλλαχ κλπ) ειναι οι δημιουργοι ανα τους γαλαξιες της εμβιας ζωης. Η εμβια ζωη δημιουργηθηκε αρχικα σε ψηλοτερες συχνοτητες πραγματικοτητας και ειχε μια μεγαλη σειρα απο συν-δημιουργους, ψηλοτερης η χαμηλοτερης πνευματικου επιπεδου μεσα σε μια ιστορια δυσεκατομμυριων ετων . Π.χ. στον Βουδισμο, αναφερονται η σειρα των προηγουμενων  ζωων (π.χ. του Ραμα κλπ) που δινουν την ιστορια της εξελιξης απο ανθρωπο εως τη ιστορικη πνευματικη υπαρξη  του Βουδα. Ετσι αυτη η υπαρξη δεν θα μπορουσε να ειναι ο ενας δημιουργος ολων των ανθρωπων. Η δημιουργια του ανθρωπου ποτε δεν σταματησε και τελικος συνδημιουργος του ανθρωπου εναι ο ιδιος ο ανθρωπος. 

Οταν ομως ο μεσος ανθρωπος με ΘΕΟ εννοει τον ενα και μοναδικο δημιουργο των παντων, του κοσμου, της ζωης, του ανθρωπου κλπ, (και οχι την πνευματικη πηγη της υπαρξης του που τον κανει να νοιωθει την απολυτη αυτοδημιουργια του εαυτου του) τοτε εκει μπαινει στην αυταπατη και την επικινδυνη αλλαζονια και  μερικες φορες και μισανθρωπια. Τοτε ακριβως γινεται ευαλωτος σε σαταντικη κακοδαιμονια.

 Ετσι οταν ακουει καποιος πολλους  ανθρωπους να μιλουν για Θεο με αυτην την τελευταια  απολυτη και ουλτραιστικη μονοκρατικη  λανθασμενη εννοια τοτε αρχιζει να μαντευει πως καποια νεα δικτατορια και μονοκρατια ειναι καπου κοντα στην επομενη στροφη  της ιστοριας , στην πολιτικη το πιθανοτερο.

ΣYNOΨIZΩ TA ΨEMMATA ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΟΜΟΡΦΗ ΤΟΥ  EBPAIKOY ΘΕΟΥ (ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ   ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ) KAI ΤΟΥ BOYΔIΣTIKOΥ ΘEOY. 

1) EBPAIKOΣ ΘΕΟΣ =α) ΠΩΣ ΠPEΠEI NA ΓINETAI KOΣMIKH ΔIAKYBEPNHΣH AΠO ΠNEYMATIKH YΠAPΞH ΨΗΛΟTETHΣ ΣYXNOTHTAΣ ΠPAΓMATIKOTHTA KAI 

β) ΠΩΣ AYTH H YΠAPΞH ΔHMIOYPΓHΣE TA ZΩNTANA KAI TO YΛIKO ΣYMΠAN. 

ΚΙΝΔΥΝΟΣ=ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ

2) BOYΔIΣTIKO ΘEOΣ=ΠΩΣ OI MEΓAΛEΣ YΛIKΕΣ YΠAPΞEIΣ (ΠΛANHTHΣ HΛIAKO ΣYΣTHMA, ΓΑΛΑΞΙΑΣ  KΛΠ) EINAI ΠNEYMATIKEΣ YΠAPΞEIΣ ΔHΛ H ΣYNEIΔHΣH EΞOYΣIAZEI THN YΛH, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΥΛΙΚΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ

ΚΙΝΔΥΝΟΣ=ΑΠΡΟΣΩΠΗ  ΤΥΡΑΝΝΙΑ (ΒΙΤΡΙΝΑ ΣΥΧΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΚΡΥΠΤΟΤΥΡΑΝΝΙΑΣ) 

Παρακατω μια πιο αλληθινη εννοια Θεικοτητας

ΜΗ-ΘΕΙΣΤΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ  ΥΠΑΡΞΙΣΜΟΣ

Αυτή η ενδοσκοπική προσέγγιση όσον αφορά την εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης τόσο της θνητής προσωπικότητας όσο και της  αθάνατης ψυχής, δεν είναι θρησκεία , αν και μοιράζεται κάποιες από τις ποιότητες της και δεν είναι ούτε μυστικισμός ή αποκρυφισμός . Μπορεί να θεωρηθεί όμως ως ένας μεταφυσικά εμπλουτισμένος  ανθρωπισμός. Ειναι συσχετισμενος επισης με τον προσανατολισμο του διαλογισμου. 
Κατα την αποψη μου ο Κρισναμουρτι, ο Οσσο, ο Michael Brown (The presence process) ειναι περιπτωσεις μη-θειστικου μεταφυσικου ανθρωπινου υπαρξισμου. 

Μερικά από τα απλά «αξιώματα» η αρχές στις οποίες στηρίζεται  είναι

1. Η πραγματικότητα του κόσμου δεν εξαντλείται από την  παρατηρήσιμη και γνωστή από τις επιστήμες μέχρι στιγμής, φυσική πραγματικότητα. Υπάρχουν αόρατες πραγματικότητες επίσης   από τις οποίες , έχουμε κατά κύριο λόγο μόνο υποκειμενικά εσωτερικά βιώματα  μάλλον παρά  επίγνωση με εξωτερική παρατηρήσιμοτητα   με τις  αισθήσεις προς το παρον.

2. Οι ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι μόνο το ορατό σώμα και ύλη του ή μόνο η θνητή προσωπικότητα, αλλά κυρίως η αθάνατη ανθρώπινη ψυχική συνείδηση και το αθάνατο θεϊκό ανθρώπινο  πνεύμα.

3. Το θνητό μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης έχει πολύ να ωφεληθεί εάν είναι σε στοχαστική  επικοινωνία με το εσωτερικό  και κατά πολύ πιο πλούσιο αθάνατο μέρος της  ύπαρξης, π.χ. με την αθανατη ψτχη καθως ειναι ενωμενη με το συλλογικο πεδιο των αλλων ψυχων. Αλλά και το αθάνατο μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης έχει  όφελος επίσης  με τέτοια στοχαστική  και συνεχή σύνδεση με την θνητό μέρος της ύπαρξης. Λιγες ειναι οι περιπτωσεις που η μεγαλυτερη αποσταση αθανατης ψυχης και θνητης προσωπικοτητας ειναι προτιμοτερη.

4. Ως αθάνατες  ψυχές έχουμε να ενσαρκωθεί πολλές φορές σε διαφορετικά φυσικά σώματα, και ενδεχομένως σε διαφορετικούς πλανητικούς πολιτισμούς, πέρα από τη Γη και έτσι μπορεί να είναι και στο μέλλον. Και για ορισμένες ανθρώπινες υπάρξεις, μερικές φορές, και σε διαφορετικής συχνότητας αόρατη φυσική πραγματικότητα, και όχι στην ορατή φυσική πραγματικότητα.

5. Είναι βασικό μέρος της φύσης της ανθρώπινης ύπαρξης να εξελίσσεται γρήγορα, και τελικά να ζει σε υψηλότερης συχνότητας αόρατη, αλλά φυσική, πραγματικότητα. Αυτό μπορεί να γίνει  τόσο ατομικά όσο και συλλογικά ως πολιτισμούς. 

6. Η φυσική ζωή ήταν αρχικά μια ιερή πνευματική δημιουργία από πολλούς πνευματικούς δημιουργούς σε ψηλότερης συχνότητας  φυσική αόρατη πραγματικότητα πριν να την φέρουν, δισεκατομμύριο χρόνια πριν οι «θεμελιωτές»  με  μείωση της συχνότητας της, , στην ορατή φυσική πραγματικότητα, στην οποία συνέχισε να εξελίσσεται και να αυτό-δημιουργείται

7. Δεν υπάρχει κανείς που είναι επιφορτισμένος η έχει αυθαίρετα το δικαίωμα να παρεμβάλλεται η να μεσολαβεί  μεταξύ της θνητής ανθρώπινης προσωπικότητας και της εσωτερικής  αθάνατης ψυχή και το θείο πνεύμα, εκτός από την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Το ίδιο ανάμεσα στον άνθρωπο και τους πνευματικούς δημιουργούς της φυσικής ζωής. Μια ανθρώπινη ύπαρξη  είναι, και όπως εξελίσσεται γίνεται τελικά,  όλο και περισσότερο ,  πνευματικός δημιουργός της φυσικής ζωής.

NON-THEISTIC BUT METAPHYSICAL HUMAN EXISTENTIALISM. 

This introspective approach to the evolution of the human consciousnesses  both of mortal personality and immortal soul, is not religion, although it shares some of its qualities and it is neither  mysticism or apocryphism either. It can be considered though an enhanced metaphysical humanism. 

Some of the simple axioms or principles on which it is based are 

1. The reality of the world is not exhausted by he observable and known by sciences so far, physical reality. There area  invisible realities too of which we have mainly only subjective inner experiences rather than external observable awareness by the senses so far  . 

2. Humans existences are not only the visible mortal body or mortal personality but mainly the immortal human soul consciousness and immortal human divine spirit.

3. The mortal part of the human being is much benefited if it is in meditative communication with his inner and by far more rich and experienced immortal existence e.g. with the immortal soul as it is united with the collective field of the other souls. But the immortal part is in benefit too with such persistent and   continuous link with the mortal part of the existence. Few are the cases that a greater distance between the immortal soul and the mortal personality is preferable.

4. As immoral souls we have being incarnated many times in may different physical bodies, and possibly different planetary civilizations, other than earth and so it may be in the future. And for some human existences sometimes in different frequencies invisible physical realities, rather than the visible physical reality. 

5. It is a basic part of the nature of the human existence to evolve fast, and eventually live in higher frequency invisible but physical realities. This is done both individually and collectively as civilizations. 

6. The physical life was  initially a divine and sacred spiritual creation by many spiritual creators in higher physical invisible realities before it was brought by lowering its frequency   billion of years ago, by the "founders",  to the visible physical reality in which it went on evolving and being self-creating. 

7. There is no-one entitled to intervene or mediate between a mortal human personality and his inner immortal soul and divine spirit,  other than the human existence itself. The same between  the human being and the spiritual creators of physical life. A  human existence  is  and as it evolve it eventually becomes more a spiritual creator of physical life.